Bij de belastingsdienst

StartFragmentJuni 2015, op een onbekend adres in Eindhoven. ‘He, jongens, ik ben weer bezig aan de belastingen van die Belgische die denkt dat ze zomaar in Nederland kan komen wonen.’ ‘Wie bedoel je precies, Joop?’ ‘Renate Kerkhofs, weet je nog, die al vier jaar haar belastingen probeert rond te krijgen.' Joops collega’s waren onmiddellijk één en al oor. Een glimlach krulde al bij voorbaat om hun mondhoeken. ‘Welke geinigheid ga je dit keer uithalen, Joop?’ ‘Nou, ik ga haar een brief stu...ren om te zeggen dat ik haar een brief ga sturen dat ze belastingen moet betalen. Dat gaat ze niet zien aankomen.’ ‘O ja, dan is haar zomer alvast een beetje naar zijn mallemoer geholpen,’ riep Jan-Jaap vrolijk uit, ‘lachen!’ ‘En dan,’ vervolgde Joop op samenzweerderige toon, ‘stort ik zomaar uit het niets een smak geld op haar rekening.’ De drie mannen proestten het uit. ‘Maar daar ga je het niet bij laten, toch?’ vroeg Gerard, nog nahikkend. ‘Nee, joh, ik geef haar even de tijd om de helft daarvan op te maken en dan te laten nadenken over wat ze met de andere helft gaat doen.’ ‘Waahahaha, ik voel hem al aankomen,’ reageerde Gerard en hij sloeg op zijn dijen van de pret, ‘en dan stuur je haar zeker een brief om te melden dat je haar een brief gaat sturen dat ze weer terug moet storten?’ De tranen liepen over Joops wangen: ‘Tuurlijk, moest ze maar niet zo stom zijn om haar aanslag in Middelburg te laten invullen in plaats van in Rozendaal. Elke idioot weet toch dat ze er daar geen fuck van afweten.’ Jan-Jaap hapte naar adem: ‘En dan gaat ze ons natuurlijk willen bellen of mailen.’ ‘Jaaahahahahaaa,’ riepen zijn collega’s gelijktijdig uit, ‘maar wij hebben alleen maar een postadres en de telefoon nemen we niet op.’ Woehahahahahahaaaaa!EndFragment